xoves, 11 de outubro de 2018

Recomendacións de lectura

Un bautizo singular.
“Un bautizo singular” é unha novela de Carlos J. Server, que trata sobre o bautizo dun rapaz do que non se sabe quen é o pai. Mentres lemos esta comedia ocorren situacións moi divertidas que nos fan rir e ó mesmo tempo intentar buscar a solución do misterio.
É unha historia  humor na que abundan os malos entendidos, as sospeitas, os comentarios mal intencionados,  convertendo un simple bautizo nunha historia rocambolesca.    

                                                     Clara López Casas 2ºESO



MEMORIAS     DE   TRISTÁN  SALDAÑA               Beatriz Berrocal

Tristán é un rapaz moi pouco sociable que se ve obrigado a ir a un campamento de verán. Polo camiño coñece a un rapaz inglés que non fala español. Cando chega debe compartir habitación cuns nenos máis novos ca el. O primeiro que fai e poñerlles a todos un alcume, que é o que máis lle gusta. Nas primeiras noites os seus compañeiros non paran de facer ruído, aínda que iso vai parando segundo aumenta a súa amizade. No campamento organizan un torneo do deporte máis odiado por Tristán: o fútbol, ademais mandáronlle ser porteiro e o resto do equipo formábano os seus compañeiros de habitación e outros rapaces que  ían rotando. O torneo déuselles especialmente mal, sempre perdían, o que fixo todos que se risen deles, todos menos unha rapaza que os animou durante todo o torneo, o que provocou que tamén se mofarán dela. Chega o día das visitas familiares e todos están moi contentos menos Tristán, porque se avergoña da súa avoa xa que é moi agarimosa; e o rapaz inglés, porque os seus familiares non o van a visitar, o que provoca que chore moito. Achégase o fin e hai unha excursión a unhas covas, pero uns compañeiros de clase de Tristán encárganse de que non o pase ben, nun tramo, a rapaza que animara ao equipo de Tristán cae e rompe o nocello ao tentar axudarlle, Tristán e os seus compañeiros de habitación perden de vista aos monitores. A cova daba ao mar, a marea empezaba a subir e non vían a saída, ata que Tristán exerce de líder e consegue contactar con monitores e acto seguido rescátanos. Acábase o campamento e Tristán e os seus amigos deciden volver ao ano seguinte. Cando o rapaz chega ao seu pobo recibe unha ovación dos veciños.
                                                                                       Martín Muíño Martínez  2 ESO

Ningún comentario:

Publicar un comentario