As palabras derivadas están formadas por un lexema e un ou varios morfemas derivativos (prefixos, interfixos , sufixos).
Prefixación
É un tipo de derivación no cal se coloca un morfema derivativo antepoñéndoo ao lexema: re-fac-er, con-viv-ir , des-aproveit-ar. Os prefixos non cambian a categoría gramatical da base léxica (algo que si sucede cos sufixos).
apolítico. a-polític-o
a- > Morfema dependente derivativo prefixo
-polític- > Lexema
-o > Morfema dependente flexivo xénero masculino
Categoría gramatical: adxectivo.
-polític- > Lexema
-o > Morfema dependente flexivo xénero masculino
Categoría gramatical: adxectivo.
descifrar. des- > Morfema dependente derivativo prefixo.
-cifr- > Lexema
-ar- > Morfema dependiente flexivo verbal que indica infinitivo, primeira conxugación.
Categoría gramatical: verbo
-ar- > Morfema dependiente flexivo verbal que indica infinitivo, primeira conxugación.
Categoría gramatical: verbo
Prefixación múltiple
Pode darse o caso no que unha determinada palabra teña varios prefixos, na maioría de casos, estas palabras poderían encadrarse na lingua coloquial. Nestes casos, tamén se consideran como palabras derivadas: super-des-orell-ad-o, super-mega-bonit-o.
Sufixación
A derivación mediante a adición de sufixos a un lexema é o procedemento máis frecuente e productivo na formación de palabras .Os sufixos son morfemas derivativos que poden engadirse a un substantivo, a un adxectivo ou a un verbo podendo, incluso, cambiar a categoría gramatical. Así, por exemplo, hai sufixos que converten adxectivos en substantivos: branco > branc-ura, fermoso - fermos-ura ou malo > mal-dade.
Os sufixos teñen significado: -ista: o que realiza unha actividad tenis > ten-ista ( neste caso, -ista non ten un morfema flexivo de xénero femenino xa que non existe -isto, ao non haber oposición, non hai segmentación morfolóxica).
Ademais, os sufixos serven para expresar unha apreciación determinada ( sufixos alterativos:despectivos, aumentativos, diminutivos) : casa> cas-ucha.
Os sufixos teñen significado: -ista: o que realiza unha actividad tenis > ten-ista ( neste caso, -ista non ten un morfema flexivo de xénero femenino xa que non existe -isto, ao non haber oposición, non hai segmentación morfolóxica).
Ademais, os sufixos serven para expresar unha apreciación determinada ( sufixos alterativos:despectivos, aumentativos, diminutivos) : casa> cas-ucha.
Por outro lado, a sufixación serve para crear novas palabras dun modo sinxelo e económico:
carta(todo lexema, non existe * cart-o) > cart-eira ( lugar no que se gardan as cartas) > cart-er-ista (persoa que rouba unha carteira).
carta(todo lexema, non existe * cart-o) > cart-eira ( lugar no que se gardan as cartas) > cart-er-ista (persoa que rouba unha carteira).
igualdade.
igual- > lexema
-dade > Morfema dependente derivativo sufixo (significativo nominal).
Categoría gramatical: substantivo.
-dade > Morfema dependente derivativo sufixo (significativo nominal).
Categoría gramatical: substantivo.
migrañoso
migrañ- > Lexema
-os- > Morfema dependente derivativo sufixo (significativo adxectival).
-o > Morfema dependente flexivo nominal de xénero masculino.
IMPORTANTE: o sufixo -oso ten un morfema flexivo para identificar o xénero. Non se considera que teña un interfixo -os.
Categoría gramatical: adxectivo.
-os- > Morfema dependente derivativo sufixo (significativo adxectival).
-o > Morfema dependente flexivo nominal de xénero masculino.
IMPORTANTE: o sufixo -oso ten un morfema flexivo para identificar o xénero. Non se considera que teña un interfixo -os.
Categoría gramatical: adxectivo.
É posible que unha palabra sufra un proceso de sufixación múltiple:
europeización
europ- > Lexema
-e- > Morfema dependente derivativo interfixo.
-iz- > Morfema dependente derivativo interfixo.
-ación > Morfema dependente derivativo sufixo (significativo nominal).
-e- > Morfema dependente derivativo interfixo.
-iz- > Morfema dependente derivativo interfixo.
-ación > Morfema dependente derivativo sufixo (significativo nominal).
IMPORTANTE: Para saber cando un determinado morfema é realmente un interfixo (e non un sufixo previo a outro sufixo), eliminamos o sufixo final para comprobar se, a palabra que nos queda, ten ou non existencia independente na lingua:
- Se existe, é un sufixo: puñ-al-ada (puñ-al existe).
- Se non existe, é interfixo: curs-il-ada ( curs-il* non existe).
Prefixación+sufixación (derivación)
Tamén podemos formar palabras derivadas utilizando os dous procesos de derivación explicados anteriormente (prefixación e sufixación) nunha mesma palabra. Desta forma, palabras simples como vestir poderíanse prefixar:des-vestir, sufixar: vest-ido, ou derivar con ambos procesos: des-vest-ido. Así, a creación de palabras en español convértese nun proceso que pode dar lugar a moitas outras palabras.
impensable.
im- > Morfema dependente derivativo prefixo.
-pens- > Lexema.
-able > Morfema dependente derivativo sufixo.
-pens- > Lexema.
-able > Morfema dependente derivativo sufixo.
A prefixación ou a sufixación pódense dar nunha palabra que xa foi anteriormente derivada, desta forma podemos crear moitas combinacións de palabras a partir dun lexema (dando lugar á súa familia léxica); por exemplo de carne, carn-ic-eir-o, carn-ic-er-ía, en-carn-ar, en-carn-iz-ad-o; ou a palabra am-ar, am-or, am-ad-o, (1)en-am-or-ar, en-am-or-ad-o, (2)des-en-am-or-ad-o, etc.
- (1) palabra parasintética
- (2) palabra derivada a partir dunha parasintética.
Enlaces de la serie
1. Palabras simples
2. Palabras derivadas
3. Palabras compostas
4. Palabras parasintéticas
1. Palabras simples
2. Palabras derivadas
3. Palabras compostas
4. Palabras parasintéticas
Ningún comentario:
Publicar un comentario