A
mansión encantada Eloy Fraga 2º
Na
aldea onde vivo hai unha mansión. Os meus parentes e os meus veciños
din que está encantada porque todos os que compraban a mansión
despois dun ou dous meses empezaban a escoitar ruídos ,golpes e
lamentos e ademais moitas veces caían obxectos de cristal no chan. As persoas asustábanse e marchaban e poñíana en venta , pero aínda que cambiase de dono pasaba o mesmo.
Un dïa eu e uns amigos ocorréusenos entrar na mansión para ver se era verdade o que dicían os veciños. Ao chegar a noite collemos unha cámara e entramos na casa. Estabamos na porta e non pasou nada ,entón empezamos a subir as escaleiras e eu sentín que algo me atravesara , mirei para atrás e non vin nada. Díxenllo aos meus amigos,pero eles non me creron e seguimos subindo as escaleiras. Cando chegamos ao corredor empezamos a sentir pasos e asústamonos pero seguimos.
Un dïa eu e uns amigos ocorréusenos entrar na mansión para ver se era verdade o que dicían os veciños. Ao chegar a noite collemos unha cámara e entramos na casa. Estabamos na porta e non pasou nada ,entón empezamos a subir as escaleiras e eu sentín que algo me atravesara , mirei para atrás e non vin nada. Díxenllo aos meus amigos,pero eles non me creron e seguimos subindo as escaleiras. Cando chegamos ao corredor empezamos a sentir pasos e asústamonos pero seguimos.
Media hora máis tarde entramos nunha habitación e vimos unha silla
de rodas e cando iamos saír da habitacion sentimos un ruído moi forte e
demos a volta ,¡ todo estaba ciscado polo chan!, pero iso non foi o
peor ...
Cando estabamos no corredor vimos as escaleiras que subían ao terceiro piso e nelas había a sombra dunha muller . Entón salimos correndo cara o primeiro piso
Cando estabamos no corredor vimos as escaleiras que subían ao terceiro piso e nelas había a sombra dunha muller . Entón salimos correndo cara o primeiro piso
pero
cando volvimos a subir xa non estaba e decidimos seguir ata o terceiro
piso. Ocorredor estaba todo roto e entramos nun cuarto encontramos o corpo dunha muller e sangue derredor e saímos correndo
fóra da mansión e non volvemos a entrar nela.
Aí acabaron todas as nosas ansias de aventura para sempre.
Aí acabaron todas as nosas ansias de aventura para sempre.
ELOY
FRAGA GONZALEZ 2ºESO
Ningún comentario:
Publicar un comentario